W latach 90-tych prawie wszystkie posadzki drewniane były układane w klasycznego sierżanta lub właśnie kwadraty zwane szachownicą. Wzory jak najlepiej sprzyjają pracy drewna, minimalizując szpary w parkiecie. Szczególnie ważną role odgrywały gdy były klejone na nigdy nie schnący lepik zwany subitem. Wzór również znalazł swoje zastosowanie dla gatunków mniej stabilnych niż dąb.

Historia zatoczyła koło i szachownice znów stają się modniejsze. Oczami parkieciarza, powroty dawnych wzorów, to coś wspaniałego.Tylko w ten sposób jesteśmy w stanie oddzielić prawdziwych parkieciarzy od „układaczy malarzy”. Aby złożyć taką posadzkę, trzeba mieć odpowiednią wiedzę oraz doświadczenie nabyte przez wiele lat.

Inwestycja była trochę powrotem do lat 90-tych, znalazło się miejsce dla klasycznego sierżanta w najbardziej widocznym miejscu w domu czyli salonie. Zaś sypialnie to kwadraty, które wprowadzą na pewno dużo spokoju.